Na początku, możesz niczego nie zauważyć. Owszem, twoja córka częściej zamyka się w pokoju, rzadziej zagląda do lodówki i zdarza jej się grymasić przy obiedzie. Bywa też, że z niego rezygnuje, tłumacząc, że jadła u koleżanki lub na mieście. To tylko niektóre z wielu objawów, jakie mogą zwrócić twoją uwagę. Nie lekceważ tego, bo problem jest naprawdę poważny. Zaburzenia odżywiania, to choroby należące do grupy zaburzeń psychicznych i wymaga leczenia. Zaniedbane, prowadzą do problemów ze zdrowiem, a w skrajnych przypadkach do śmierci.

Byś mógł odpowiednio wcześnie ją rozpoznać i pomóc swojemu dziecku, musisz wiedzieć, na jakiego rodzaju zaburzenia, może ono cierpieć.

Rodzaje zaburzeń odżywiania

Niestety, problem związany z zaburzeniami odżywiania, może objawić się na wiele sposobów, stąd dość trudno w pierwszej chwili rozpoznać, z czym masz go czynienia. Dlatego ważne jest, byś na początek, choć w niewielkim stopniu, zapoznał się z każdym z nich

Anoreksja

To jedno z bardziej złożonych i niebezpiecznych dla zdrowia oraz życia zaburzeń odżywiania. Objawia się niechęcią do jedzenia, głównie w celu obniżenia masy ciała. Niestety, z powodu zmian chemicznych w układzie nerwowym, osoby takie wciąż postrzegają siebie jako grube, mimo ciągłej utraty wagi.

Bulimia

Po napadach objadania się, osoba chora, na różne sposoby stara się jak najszybciej pozbyć spożytego pokarmu. W tym celu wywołuje wymioty, stosuje głodówki, środki przeczyszczające, lewatywy, diuretyki lub bardzo intensywne ćwiczenia.

Ortoreksja

W tym przypadku nie jest ważna ilość, ale jakość jedzenia. Obsesja na punkcie zdrowej żywności, potrafi pochłonąć całą uwagę osoby, która na nią cierpi. Unika ona pokarmów oraz wybranych sposobów ich obróbki, gdy tylko uzna, że są one szkodliwe dla zdrowia. Coraz więcej czasu poświęca na planowanie, kupowanie i przygotowanie wyselekcjonowanych posiłków.

Zespół objadania nocnego (NES)

To zaburzenia w okołodobowym rytmie odżywiania, połączone z zaburzeniami snu. Jeśli twoja córka w godzinach popołudniowych ma wzmożony apetyt, po kolacji i w nocy, sięga po duże ilości jedzenia, a rano i przed południem nie je nic lub tylko trochę, możesz podejrzewać, że cierpi na NES.

Zaburzenie z napadami objadania się (Binge eating disorder)

To powracające z różną częstotliwością sytuacje napadowego objadania się dużą ilością jedzenia, przy jednoczesnym braku kontroli. Epizody mogą zdarzać się od 1 razu w miesiącu, do co najmniej 14 w ciągu tygodnia.

Jak pomóc córce, chorej na zaburzenia odżywiania?

Zrozum

Zaburzenie odżywiania, to nie fanaberia czy moda, ale poważna choroba, a twoja rola jako rodzica, jest tu niezastąpiona. Począwszy od wykrycia, że twoja córka ma problemy z odżywianiem, aż po zgłoszenie się z nią do specjalisty. Między tymi dwoma punktami, jest jeszcze kilka etapów do przejścia i to wcale nie najprostszych. Nie zrobisz tego, bez zrozumienia i podjęcia prób odkrycia, jak twoja córka postrzega siebie i świat wokół. Im więcej będziesz słuchać i bezkrytycznie przyglądać się, tym bardziej się do niej zbliżysz.
Nastolatki często żyją w swoim świecie i nie ma w tym nic złego. Gorzej, jeśli otaczają się murem niedostępności, by ukryć problemy, z którymi sobie nie radzą. Dlatego musisz być zarówno bardzo delikatny, jak i wyczulony na punkcie zmiany zachowań.

Zdobądź wiedzę

Jeśli chcesz pomóc córce w powrocie do zdrowia, musisz wiedzieć o chorobie więcej niż ona. Nie szczędź czasu na szukanie sposobów dotarcia do niej i zdobycia jak największego zaufania. Zakazy, szlaban na wychodzenie z domu, zmuszanie do jedzenia, bądź stosowanie ograniczeń co do jego ilości (w zależności od rodzaju zaburzenia), krzyki, czy bicie, przyniosą tylko odwrotny skutek.
Nie obwiniaj siebie i nie szukaj winnych. To nic nie da, a odwróci uwagę od szukania rozwiązań. Korzystaj ze stron poświęconych tej tematyce, rozmawiaj na forach internetowych, umów się na konsultację z psychologiem lub psychiatrą.

Znajdź przyczynę

Jeśli twoja córka, wciąż odmawia pójścia do specjalisty, sam korzystaj z jego pomocy, dokładnie relacjonując zachowania córki i próbując odkryć, co mogło być przyczyną choroby.
Im wcześniej uda ci się tego dowiedzieć, tym łatwiej będzie ci znaleźć sposób na przekonanie jej, do zdrowszego rozwiązania problemów.
Może to być na przykład propozycja spotkania z dietetykiem, który ustali dietę, by córka mogła jeść smaczne potrawy, bez obawy, że przytyje. Nieocenionym wsparciem może okazać się pomoc trenera personalnego. Nie zaszkodzi też wizyta u kosmetyczki, czy specjalisty od wizerunku. Wszystko po to, by pomóc w bezpieczny sposób osiągnąć cel, który twoja córka chciała osiągnąć, uciekając w chorobę.

Współpracuj

Gdy tylko uda ci się przekonać córkę do wizyty u psychiatry, współpracuj na każdym etapie leczenia. W zdrowienie powinna być zaangażowana cała rodzina, a jej pomoc, powinna być wyczuwalna przez dziewczynę, na każdym kroku. Tylko tak możecie zbudować solidny i skuteczny system wsparcia, dzięki któremu, macie szansę, wspólnymi siłami, pomóc jej w powrocie do zdrowia.